Kendi blogumda da yarınki maç öncesi BursAnkara kardeşliği hakkında yazımı yazdım..Bu blogda da Emosimo çok güzel bir şekilde bu kan kardeşliğinin nasıl başladığını ele almış..Bende olumlu tepkiler aldığım blogumdaki yazımı paylaşayım; Bizimkisi bir kardeşliğin hikayesi..Maçlara döner bıçaklarıyla giden taraftarların olduğu bir ülkede, ortak maç seyretme hikayesi..
İki şehir takımın gerçekten kardeş olabileceğinin göstergesi.. Bursasporumuz ve Ankaragücümüz arasında yıllardır devam eden bu kardeşlik,tribünlerdeki yüzlerce kavga haberlerinin,yaralanma haberlerinin arasında hiç yer bulamayan,puan ile çıkar ile uzaktan yakından alakası olmayan bir kardeşlik..Cepheden tribünlere uzanan şehit emaneti olan bir kardeşlik..
Tribünlerde ne kadar güzel görüntüler olsada yeşil sahada kıran kırana mücadele isteyen,başkalarına benzemeyen bir kardeşlik..
Madem kardeşsiniz neden diğerinizi yendiniz diye soranlara,Biz Siz Miyiz Maç Satalım diyen bir kardeşlik..
Bursa'daki maçlarda Ankara'nın buz gibi soğundan gelen tanımadığın Ankaragüçlülere bile Hoş Geldiniz Kardeşim diyebilmektir bu kardeşlik..
6.dakikada Türkiye-Ermenistan Milli Maçında bile avazın çıktığı kadar Ankaragücü diye bağırabilmektir bu kardeşlik..Kardeşliğin mimarı Şehidimiz Abdülkerim Abimize sahip çıkabilmektir onun mirasını hiçbir zaman unutmamaktır bu kardeşlik..
Bu kardeşliği ne bizans oyuncuları anlayabilir,ne İstanbul Medyası,ne buçuk beyinliler,ne de eskimiş beyinler..
Yarın yine cinayet haberlerinden,olay görüntülerinden yer bulamayacak haberlerde bu kardeşlik..
Bulamasın sorun değil basında kardeşlik görüntüleri..Laf olsun diye reklam olsun diye değildir bu kardeşlik..
İnsan nasıl öz kardeşini seçemezse bizde kendimiz seçmedik kardeşimizi..
Yarınki maçtan sonra da skor ne olursa olsun maçtan sonra diyebileceğimiz tek şey var;
Yaşasın BursAnkara..İnadına BursAnkara
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder