Maç aynı beklediğim gibi başladı..
İlk yarıda baskıyla birlikte Ozan İpek'in ayağından mükemmel bir gol bulduk.
Aslında ben maçın o dakikada bittiğini düşündüm.
Maçın seyrinin de Manisa'dan farksız olacağını varsayıyordum.
İki maç arasındaki temel farklılığı bulduğumuz 2. gol yarattı.
Her zaman söylerim zaten şu 2-0 kadar riskli bir skor yoktur futbolda.
2-0 öne geçen takıma bir rahatlama gelir.
Ardından salak saçma bir gol yer ve oyun 2-1 olmuş ve fark 1'e inmiştir.
Rehavet gider bu kez de takımda panik havası oluşur.
Gerisini zaten anlatmaya gerek yok.
Ama bu maçın bizim futbolcularımıza önümüzdeki maçlardaki muhtemel konsantrasyon kayıpları açısından bir uyarı niteliği taşıdığını ve bunun da bizim için bir avantaj olduğunu düşünüyorum..
Şampiyonluk kelimesini dillendirmemek için zor tutuyorum kendimi ama bu konuda herkes hem fikirdir ki çok büyük bir avantaj yakaladık..
Puan tablosu da bunu açık bir şekilde gösteriyor zaten..
En nihayetinde küme düşmeme mücadelesi veren takımların sonuncusu ile oynadık.
Ve bu takımları herhangi bir kayıp yaşamadan geçtik.
Yediğimiz gol sayısı da sadece 1.
Şimdi ise sırasıyla İBB, Antalya, Gençlerbirliği, Gaziantep ile karşılaşacağız.
Bu takımların en belirgin özelliği herhangi bir hedeflerinin olmaması.
Hedefsiz takımlarla oynamak hem avantajdır hem dezavantaj..
Ama bizim oyun anlayışımızı, oyuncularımızın özelliklerini falan düşündüğümüzde bu hedefsizlerle oynamayı fırsata çevirebilirmişiz gibi geliyor.
Puan kaybı elbette yaşayacağız ama bundan sonra tüm ipler bizim elimizde.
Üç gün sonra oynayacağımız İBB maçı da havamızı kaybetmemiz açısından çok ama çok önemli.
Ertuğrul Hocamızın da dediği gibi sevinecek vaktimiz yok gerçekten..
**Son Olarak..
Bu Kadar İnsanı Sevince Boğan, Sonu Ne Olursa Olsun Bu Heyecanı Yaşatan Tüm Futbolcularımızdan Allah Bin Kere Razı Olsun..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder